ด่าว่าร้ายพระ เส้นทางของคนสายบาปจากอดีตสู่ปัจจุบัน

(กรณีศึกษา นางจิณจมาณวิกา)

        โอ๊ยปวดเศียรเวียนheadค่ะคุณ ต้องขออุทานว่านี่หรือเมืองพุทธฯ  เป็นระยะเวลานานสิบกว่าปีแล้วตั้งแต่วัยสาว จนบัดnowเป็นสาวรอบสอง ได้เห็นสิ่งที่ไม่อยากจะเห็นมาอย่างต่อเนื่องจากสื่อสีดำใจบาปหยาบช้าประโคมข่าวเสียๆหายๆต่อพระพุทธศาสนาไม่เว้นแต่ละวัน จนอิชั๊นจากที่เคยวางอุเบกขาคงจะต้องเอาอุเบกขาวางลง แล้วเริ่มลุยกันแล้วค่ะ เพราะข่าวพระสงฆ์ในด้านไม่ดีก็ออกมากันครึกโครมได้พื้นที่ข่าวขึ้นหน้า1ฟรี!!แบบไม่ต้องเสียเงินค่าโฆษณา  อุแม่เจ้ามันเกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทยคะเนี่ย  ข่าวร้ายลงฟรีข่าวดีเสียตังค์ แล้วลูกหลานเหลนโหลนเยาวชนเราจะคิดยังไงเมื่อถูกชี้นำแบบนี้  ถ้าอยากทำประชาสัมพันธ์ต้นตระกูลแบบไม่ต้องเสียตังค์  ให้ทำชั่วสุดๆไปเลยพวก แบบนั้นใช่มั๊ยคะ?? คุณพระนี่หรือคืออนาคตของประเทศชาติ

         เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีผู้หวังดี(ประสงค์ร้าย)หลายรายออกมาแสดงความเป็นห่วงต่อวงการสงฆ์โดยอยู่ในstatusของฆราวาส ว่าต้องการจัดระเบียบเรื่องของพระให้เรียบร้อยดีงามโดยที่ผู้หวังดีต่างๆ ศีล5ก็ยังถือกันไม่ครบ  แหม่ๆๆๆเอาตัวเองให้รอดก่อนมั๊ยคะ  เรื่องของพระ  โยมจะหวังดีแส่มาจัดระเบียบมันดูประหลาดมั่กๆ  คืออัลไลนิ? พระที่ดีท่านมีศีล227ข้อบริบูรณ์มีเต็มแผ่นดินให้ท่านดูแลกันเองเถอะค่ะ  ฉไนโยมผู้หวังดี(ประสงค์ร้าย)กลับจะทำเนียนเผือกมาเป็นห่วงการปกครองของพระ  ไม่ไหวจะเคลียร์

     พระภิกษุสงฆ์ทั่วทั้งแผ่นดินสร้างความดีท่วมเป็นภูเขา  ไม่ได้รับความสนใจจากสื่อฯเท่าที่ควรเลยบอกตรง  พระที่ทำเรื่องไม่งามมีเพียงส่วนน้อย  ก็ประโคมกันซะเหมือนเป็นอาชญากรคนสำคัญของแผ่นดิน  ทั้งที่ประชาชนค่อนประเทศเป็นชาวพุทธฯ 

         กระแสข่าวด้านลบเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา ถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่องโดยมีประชาชนบางส่วนที่อาศัยเพียงการดูทีวี หรืออ่านผ่านสื่อSocialต่างๆออกมาแสดงความคิดเห็นไปในเชิงลบตามกระแสอย่างครึกโครม โดยไม่รู้ข้อมูลความจริง  เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ค่ะคุณ เคยเกิดขึ้นมาแล้วเป็นอุทาหรณ์ตั้งแต่ครั้งพุทธกาล ซึ่งในครั้งกระโน้นพระอริยะสงฆ์ที่ท่านทรงคุณธรรม คุณวิเศษเหาะเหินเดินอากาศได้ก็ยังโดน

      อย่าว่าโง๊นงี๊เลยค่ะพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังต้องผจญมารตัวสำคัญเลย คือ

นางจิญจมาณวิกา  นางคนนี้นี่ดีกรีแซ่บมาก นางคงเข้าใจว่าตัวเองสวยโฮก ทั้งที่ความงามก็อาจจะแค่เทพีประจำหมู่บ้าน  บุกเดี่ยวเข้าไปใส่ร้ายพระพุทธองค์แบบไม่แคร์สื่อ มีมาตั้งแต่ครั้งพุทธกาลแล้วค่ะ คุณอ่านกรณีศึกษาท้านรกตกอบายของนางได้ เอาเรื่องนี้มาให้อ่านเพื่อเตือนสติผู้ที่สร้างเรื่องกล่าวร้ายพระ และผู้ที่ด่าว่าตามกระแสจะได้เกรงกลัวต่อบาป ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ  บางคน หรือหลายคนอาจจะบอกว่าอย่าเอาสวรรค์มาล่อ เอานรกมาขู่  ซะงั๊น ก็แล้วแต่ค่ะเราก็เลือกเอาค่ะมี2วิธีว่า
     1.  จะเชื่อตอนเป็น แล้วตั้งใจประกอบคุณงามความดี ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตเราตกต่ำอะไรในการที่จะรักษาศีล5 ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำใจให้ผ่องใส ซึ่งหลังจากละโลกไปแล้วถ้านรกสวรรค์ไม่มีจริงเราก็ไม่เดือดร้อนขาดทุนอะไร 
        2.  จะไปรู้แจ้งเห็นจริงทีเดียวตอนตาย ซึ่งถ้าจะเลือกที่จะเชื่อตอนตายแล้วทำผิดทำพลาดไปเยอะ จัดเต็มจัดหนักเพราะคิดว่าตายแล้วสูญ ต้องโกบโกยความสุขใส่ตัวให้เต็มที่แม้จะผิดศีลธรรมก็ไม่แคร์ หลังจากตายไปแล้วนรก สวรรค์มีจริงจะกลับตัวก็ไม่ทันแล้วค่ะ คงต้องรับกรรมตามเพลง "ไปๆไปลงนรกซะเถิดที่รักฉันจะลงโทษเธอ เวลาของเธอหมดแล้ว"

นางจิญจมาณวิกา ถูกธรณีสูบ เพราะกรรมหนัก

      นางจิญจมาณวิกา เป็นอีกผู้หนึ่งที่เสวยผลของกรรมหนัก ทั้งสองมิติ คือด้วยการถูกธรณีสูบ อันเป็นผลของกฎแห่งกรรมในมิติ ทิฏฐธัมมเวทนียกรรม(ผลทันตาเห็น) และไปตกนรกตาม กฎแห่งกรรม ในมิติ อปราปริยเวทนียกรรม(เสวยผลในภพต่อมา)

   เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อคราวที่พระศาสดา ประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงแสดงธรรมโปรดแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย มีพวกเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายได้บรรลุอริยภูมิในชั้นต่างๆมีโสดาปัตติผลเป็นต้น พระเกียรติคุณของพระศาสดาจึงได้ขจรขจายไปทั่วสารทิศ ลาภและสักการะเป็นอันมากได้บังเกิดแด่พระศาสดา เป็นที่ริษยาของบรรดาเดียรถีร์ทั้งหลาย

     คนเหล่านี้จึงได้วางแผนที่จะทำลายเกียรติภูมิชื่อเสียงของพระศาสดา โดยใช้นางงามชื่อจิญจมาณวิกาหนึ่งในศิษย์คนสำคัญของพวกเดียรถีร์เป็นเครื่องมือ พวกเขากล่าวกับนางงามผู้นี้ว่า “น้องหญิง ถ้าเจ้าปรารถนาความสุขแก่เราทั้งหลายไซร้ จงยังโทษให้เกิดขึ้นแก่พระสมณโคดมแล้ว ยังลาภสักการะให้ฉิบหายเพราะอาศัยตน” ในเย็นวันนั้นเอง นางงามก็เริ่มทำตามแผน “นารีพิฆาต” โดยนางถือดอกไม้และของหอมเป็นต้นเดินไปทางวัดพระเชตวัน

     เมื่อคนทั้งหลายถามนางว่าจะไปไหน นางก็ตอบว่า “พวกท่านอย่ารู้เลย” จากนั้นนางก็ไปยังที่พำนักของพวกเดียรถีร์ซึ่งอยู่ใกล้เคียงกับวัดพระเชตวัน และนางก็จะเดินกลับออกมาในช่วงเช้าวันรุ่งขึ้นโดยทำทีประหนึ่งว่านางเข้าไปนอนค้างแรมในวัดพระเชตวัน

     เมื่อมีคนถามในช่วง 1-2 เดือนแรก นางก็จะบอกว่า “ข้าพเจ้าไปค้างแรมกับพระสมณโคดม ในพระคันธกุฎี ในวัดพระเชตะวัน” หลังจากเวลาผ่านไป 3-4 เดือน นางก็นำผ้ามาผูกไว้ที่ท้องทำทีว่านางเริ่มตั้งครรภ์ และสร้างข่าวลือว่านางตั้งครรภ์กับพระศาสดา
เมื่อเวลาผ่านไป 8-9 เดือน นางก็นำไม้กลมๆมาผูกที่ท้องห่มผ้าทับไว้บ้างบน ให้ทุบหลังมือและเท้าด้วยไม้คางโค ให้มีอาการบวมตามร่างกาย เหมือนหญิงครรภ์แก่ใกล้คลอด

   จนถึงวันหนึ่ง ในขณะที่พระศาสดาประทับนั่งแสดงธรรมบนธรรมาสน์ นางจิญ ขอเรียกสั้นๆแบบนี้แล้วกันนะคะก็ไปสู่ธรรมสภา ยืนตรงพระพักตร์ของพระศาสดา กล่าวว่า

"มหาสมณะ พระองค์ดีแต่แสดงธรรมแก่มหาชน เสียงของพระองค์ไพเราะ พระโอษฐ์ของพระองค์สนิท ส่วนหม่อมฉัน อาศัยพระองค์ได้เกิดมีครรภ์ครบกำหนดแล้ว พระองค์ไม่ยอมจัดการหาสถานที่คลอดของหม่อมฉัน ไม่ทรงจัดหาอุปกรณ์เครื่องบริหารครรภ์มีเนยใสและน้ำมันเป็นต้น เมื่อไม่ทรงทำเอง ก็น่าตรัสบอกพระเจ้าโกศล อนาถบิณฑิกเศรษฐี หรือนางวิสาขามหาอุบาสิกา คนใดคนหนึ่ง จัดการให้ พระองค์ทรงรู้แต่จะอภิรมย์เท่านั้น ไม่ทรงรู้ในการจัดการบริหารครรภ์”
     จากที่นางจิญพูดมาทั้งหมดเนี่ยนะคะคุณแปลความหมายได้ว่า นางต่อว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า "ท่านมัวเทศน์สอนผู้คนอยู่นั่นแหละ ชั๊นเนี่ยท้องโย้แล้ว ทำไมไม่มาดูแลรับผิดชอบบ้าง ให้ลูกศิษย์ลูกหามาช่วยดูแลชั๊นบ้างซิ"

     พระศาสดาทรงหยุดแสดงธรรมชั่วขณะ และตรัสว่า “ น้องหญิง ความที่คำอันเจ้ากล่าวแล้ว จะจริงหรือไม่ เราและเจ้าเท่านั้น ย่อมรู้” แล้งทรงนิ่งไม่โต้ตอบกับนาง

พูดง่ายๆก็คือ พระองค์รู้แล้วว่าไม่สามารถโปรดนางจิญได้แน่ เพราะนางมาสายโฉดขนาดนี้แล้ว จึงทรงตอบกลับไปอย่างผู้ดีๆ ประมาณว่า
"คำพูดที่นางพูดมา จริงหรือไม่จริงก็ย่อมรู้อยู่แก่ใจ"

นางจิญปรี๊ดแตกค่ะ แต่ยังแสดงละครต่อว่าพระพุทธองค์ต่อไปว่า
 “ ถูกต้อง มหาสมณะ คนอื่นจะรู้ได้อย่างไร พระองค์และหม่อมฉันเท่านั้นที่รู้”

   ทันใดนั้นเอง เท้าสักกะเทวราช ทรงทราบเหตุร้ายเกิดขึ้นที่วัดพระเชตวัน จึงได้เสด็จจากสวรรค์มาที่นั่น แล้วมีเทวบัญชาให้เทพบุตรจำแลงกายเป็นหนูปีนขึ้นไปกัดเชือกที่ผูกท่อนไม้กลมที่ท้องของนางจิญ เมื่อเชือกผูกถูกกัดขาด ท่อนไม้กลมนั้นก็หลุดหล่นลงมาทับที่ปลายเท้าของนางค่ะ 

     จบข่าวค่ะความลับของนางจิญถูกเปิดเผยว่านางได้คลอดลูกออกมาเป็นท่อนไม้ ชาวบ้านก็ได้ร้องตะโกนสาปแช่ง “นางกาลกัณณี เจ้าใส่ร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้า” บ้างถ่มน้ำลายรดศีรษะของนาง บ้างหยิบก้อนดิน บ้างหยิบท่อนไม้ วิ่งขับไล่นางงามออกจากพระเชตวัน

  ตามเรื่องในพระคัมภีร์บรรยายในช่วงที่นางงามถูกธรณีสูบและไปเกิดในอเวจีมหานรกว่า ครั้นในเวลานางเดินพ้นสายพระเนตรของพระตถาคตไป แผ่นดินใหญ่แตกแยกเป็นช่องแล้ว เปลวไฟตั้งขึ้นจากอเวจี นางจิญจมาณวิกานั้น ไปเกิดในอเวจีมหานรก 

    ในวันรุ่งขึ้น ภิกษุทั้งหลายสนทนากันในธรรมสภา ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับนางจิญจมาณวิกา พระศาสดาได้ทรงสอบถามเรื่องและประเด็นของการสนทนา และตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย มิใช่แต่บัดนี้เท่านั้น ถึงในกาลก่อน นางจิญจมาณวิกา ก็ด่าเราด้วยคำไม่จริง ถึงความพินาศแล้วเหมือนกัน” แล้วตรัสเล่าเรื่องในมหาปทุมชาดก ในทวาทสบิบาต ซึ่งในชาดกดังกล่าวเล่าถึงพฤติกรรมของนางจิญจมาณวิกาเมื่อครั้งเป็นพระมเหสีของพระราชาและเป็นพระมารดาเลี้ยงของมหาปทุมกุมารพระโพธิสัตว์ ใช้อุบายเพื่อให้พระโพธิสัตว์เป็นชู้กับตน เมื่อพระโพธิสัตว์ปฏิเสธก็ได้ทำการกลั่นแกล้ง จนพระโพธิสัตว์ ถูกจับตัวไปทิ้งลงเหว แต่ไม่ได้รับอันตรายเพราะพระยานาคช่วยชีวิตเอาไว้ และภายหลังพระโพธิสัตว์ได้กลับมาครองราชสมบัติ  ส่วนนางจิญจมาณวิกา(พระมเหสีของพระราชาในชาตินั้น) ถูกจับไปโยนลงเหวสิ้นพระชนม์

     พระศาสดาเมื่อตรัสเล่ามหาปทุมชาดกจบลงแล้ว ได้ตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้ละคำสัตย์ซึ่งเป็นธรรมอย่างเอก และไม่สนใจในสิ่งที่จะเกิดขึ้นในปรโลก ชื่อว่าจักไม่ทำบาปกรรม ย่อมไม่มี”

 จากนั้น พระศาสดาได้ตรัสพระธรรมบท พระคาถานี้ว่า

เอกธมฺมมตีตสฺส
มุสาวาทิสฺส ชนฺตุโน
วิติณฺณปรโลกสฺส
นตฺถิ ปาปํ อการิยํ ฯ

(แปลว่า)

บาปอันชนผู้ก้าวล่วงธรรมอย่างเอกเสีย ผู้มักพูดเท็จ ผู้มีปรโลกอันล่วงเลยเสียแล้ว ไม่พึงทำ ย่อมไม่มี.

เมื่อพระธรรมเทศนาจบลง ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยผลทั้งหลาย มีโสดาปัตติผลเป็นต้น

        เป็นไงล่ะนางคนนี้  ถ้าไม่โด๊ฟยาบ้าเต็มสตรีมทำไม่ได้นะคะแบบนี้  สมควรอย่างยิ่งที่แผ่นดินซึ่งรองรับได้ทุกสิ่งจะแบกน้ำหนักของนางไว้ไม่ไหวค่ะ  เรียกว่ามาแรงแซงโค้งพุ่งตรงไปนรกแล้วค่ะ 

      เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ทั้งหญิง และชายว่าเวลาที่เราจะตัดสินอะไรซ๊ากอย่างว่าผิด

ถูก อย่าด่วนใจร้อนค่ะ  ไม่ใช่เห็นคนเขาว่าเขาด่า  นี่กันเยอะก็เอากับเขาด้วย  มันคุ้มมั๊ยเนี่ยที่จะต้องตีตั๋วขี่จรวดไปอบายแบบด่วนจี๋ไม่มีเบรกอย่างนั้น ไปพิสูจน์เลยสิคะถ้าอยากมีส่วนร่วมทางสังคม ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตามหลักของผู้มีดวงปัญญา  อย่าให้ใครมาจูงจมูกคุณเดิน  มีแขนมีขาหูตาจมูกปากออกไปพิสูจน์กันค่ะ